کد مطلب:37143 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا امام حسين علي (ع) با علم كامل به نتيجه كار به حركت خود ادامه دارند؟

هنگاميكه امام حسين عليه السلام تصميم قيام برعليه يزيد وحكومت جابرانه او گرفتند افراد مصلحت انديش زبان به اندز گشوده وگفتند :اين عمل شما خطرناك است وممكن است در اين راه جان عزيز خود را از دست بدهيد بنابراين مصلحت نيست كه شمابه چنين كاري دست بزنيد ، امام در جواب ايشان استناد كردند به رويايي ( كه براي امام درحكم يك وحي قطعي است ) كه شهود كرده بودند و فرمودند : د رعالم رؤيا جدم به من فرموده است : ان الله شاء ان يراك قتيلا يعني خداوند اراده كرده دوست دارد كه تورا كشته ببيند . استاد مطهري ( ره ) درتوضيح واژه اراده كه در روايت آمده مي فرمايند : كلمه مشيت خدايا اراده خدا كه در قرآن نيز به كار رفته دردو مورد به كار مي رود كه يكي را اصطلا حاً اراده تكويني و ديگري را اراده تشريفي ميگويند . اراده تكوين يعني قضا و قدر الهي كه اگر چيزي قضا و قدر الهي به آن تعلق گرفت معنايش اين است كه د رمقابل قضا و قدر ( تكويني ) ديگر كاري نمي شود كرد . معناي اراده تشريفي اين است كه خدا اينطور راضي است ، خدا اينچنين مي خواهد مثلاً اگر در مورد روزه مي فرمايد : يريد اله بكم اليسر و لا يريدبكم العسر ( 2)
ويا درمورد ديگري كه ظاهراً زكات است مي فرمايد « يريد ليطهر كم » ( 3 ) مقصود اين است كه خدا اينچنين دستوري داده است اينطور مي خواهد يعني رضاي حق در اينست و مصلحت است و رضاي حق هميشه در مصلحت است و مصلحت يعني آن جهت كمال فرد و بشريت . دوست عزيزم با توجه به مطالبي كه به عرضتان رسيد معلوم مي شود كه مسئله كشته شدن ايشان نيز مسئله كشته شدن را نفي نكردند اما فرمودند مصلحت و رضاي حق دركشته شدن من است بنابراين ايشان مي دانستند كه در اين قيام كشته خواهند شد اما لازمه آن آگاهي اين نيست كه امام حسين ( ع ) با دست خود ، خود را به كشته شدن ( خودكشي ) و هلاكت داده اند زيرا همانطور كه قبلاً هم اشاره شد د رريختن خون امام مصلحتي عظيم بود كه جز با ريختن خون ايشان اين مصلحت كه كمال فرد و بشريت در آن است تحقق نمي يافت( 4 ) چرا كه خون ايشان نه تنها در آن زمان باعث بيداري و آگاهي مردم شد بلكه در دورانها و زمانهاي بعد نيز حيات اسلام به آن وابسته است چا كه امام و ياران باوفايشان در اين قيام دين را با همه جنبه هايش به نمايش گذاشتند وبا يادآوري آن د رهر سال برنامه و آرمان اسلام كه يكي از بزرگترين آنها عزت مسلمانان و زير باررفتن ظلم است تكرارو تكرار مي شود و اين تكرار سبب پايه دين مي گردد .
بناراين عمل امام حسين ( ع ) از نوع خودكشي و هلاكت كه مورد نهي و عقل وشرع است نمي باشد چرا كه خودكشي كه آن را مذموم مي دانند از شخصي بدون هدف وشكست خورده و مأيوس از زندگي سرمي زند و شخص با اين عمل خود تمام قوا و استعداد هايي كه مي توانست از آن بهره فراوان ببرد را نابود مي كند بدون آنكه كمترين تأثير مثبتي براي فرد يا اجتماع داشته باشد بلكه بر عكس موجب اضطراب و ناراحتي خانواده و اطرافيان را فراهم مي كند و در همين رابطه است كه قرآن كريم مي فرمايد : ولا تلقو ا بايد يكم الي التهلكه 5 يعني با دست هاي خود . خود را به هلاكت نرسانيد . البته قرآن كريم نه تنها انسانها را از به هلاكت انداختن خود نهي مي فرمايد بلكه دستوراتي جهت حفظ سلامتي و تقويت جسم و جان ارائه مي دهد اما همين قرآن در جائيكه مسئله اي بزرگتر از حفظ جان فرد مطرح مي شود و اصل اسلام وحكومت اسلامي كه مايه حيات انسان است به به خطر مي افتد دفاع از آن را تا سر حد جان از بزرگترين تكاليف شرعي ميداند و دستور جهاد مي دهد . « وقاتلوهم حتي لا تكون فتنه ويكون الدين لله » 6 يعني با آنها پيكار كنيد تا ديگر فتنه اي باقي نماند و دين مخصوص خدا گردد وپاداش كساني را كه در اين پيكار مقدس كشته مي شوند را بسيار عظيم دانسته و مي فرمايد : ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احياء عند ربهم يرزقون فرحين بما آتيهم اله من فضله . يعني گمان نكنيد كسانيكه درراه خدا و هدف الهي بر پاي دين و قانون خدا و اجراي عدالت 000 كشته مي شوند بهره اي از زندگي ندارند بلكه ايشان زنده اند و در نزد خداوند از حيات بالا تري برخوردارند وشادمان از عطاهاي پروردگار خويشند . و اصولاً افرادي كه نه به خاطر منافع شخصي بلكه درراه اهداف انساني و الهي اجراي عدالت رفع تبعيض و ظلم ونابسامانيهاي مردم قيام كرده و در اين راه جان عزيز خود را از دست مي دهند نه تنها مورد شماتت عقل و منطق قرار نمي گيرند بلكه قداست يافته وبه عنوان سنبل يك انسان بزرگ و شريف مورد احترام و تعظيم مردم قرار مي گيرند بنابراين ايشان هم بهره اخروي دارند و هم با فكر و عقيده وايماني كه داشته اند به عنوان مشعل هدايتي در زندگي همه نسلها ظهور وحضور دارند . بنابراين امام حسين ( ع) با اينكه مي دانستند دراين قيام خونين به شهادت مي رسند اما با آغوش باز از آن استقبال كردند چرا كه خون مقدس ايشان باعث زنده شدن اسلام و دين در زماني كه اصل دين مورد تهديد جدي بوده شد .

منابع و مأخذ :

1- بحار الانوار ، ج 24 ص 364
2- قرآن كريم سوره مباركه بقره آيه 185
3- قرآن كريم سوره مباركه مائده آيه 6
4- حماسه حسيني ، شهيد مطهري ، ج 1 . ص 398
5- قرآن كريم سوره مباركه بقره آيه 195
6- قرآن كريم سوره مباركه بقره آيه 193
7-قرآن كريم سوره مباركه آل عمران آيه 169